Ծնվել է 1874 թվականի ապրիլի 16-ին Վորոնեժում։ Բեմական գործունեությունը սկսել է 1895 թվականին։ 1896 թվականին ընդունվել է Մոսկվայի թատերական ուսումնարանի դրամատիկական դասընթացները (Ա․ Պ․ Լենսկու աշակերտը)։ 1898 թվականից Օստուժևը ստեղծագործել է Փոքր թատրոնում, դարձել նրա հերոսա-ռոմանտիկական ուղղության նշանավոր ներկայացուցիչը, Պ․ Մոչալովի և Մ․ Երմոլովայի հերոսա-գաղափարական արվեստի ավանդույթների հետևորդը։ Դերերից են՝ Ռոմեո (Շեքսպիրի«Ռոմեո և Ջուլիետ»), Չացկի (Գրիբոյեդովի «Խելքից պատուհաս»), Ժադով, Նեզնամով (Ալեքսանդր Օստրովսկու «Եկամտաբեր պաշտոն», «Անմեղ մեղավորներ»)։ 1910 թվականին Օստուժևը կորցրել է լսողությունը, այդ իսկ պատճառով մշակել է հնարքների համակարգ, որն օգնել է նրան շարունակել աշխատանքը թատրոնում։ Հոկտեմբերյան մեծ հեղափոխությունը Օստուժևի արվեստին, հաղորդել է նոր բովանդակություն։ Օթելլոյի (Շեքսպիրի «Օթելլո»), Ուրիել Ակոստայի (Դուցկովի «Ուրիել Ակոստա») նրա անձնավորումներն այդ ներկայացումները խորհրդային թատրոնի պատմության մեջ դարձրել են էտապային։ ԽՍՀՄ պետական մրցանակ (1943)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 570)։